|
Aθήνα, άνοιξη 2003. Οι προετοιμασίες για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων φθάνουν στο αποκορύφωμά τους. Η πρόεδρος Call_me_Lifting, συνεπικουρούμενη από την πανάξια βοηθό της Σελήνη Κούρκουλα, έχει επιδοθεί σε αγώνα δρόμου προκειμένου ο λαός να ασπαστεί το πνεύμα του εθελοντισμού και του ολυμπισμού, προκειμένου το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο, ο αγνός πατέρας του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού» να γίνει το ζητούμενο όλων των νεοελλήνων, η πεμπτουσία της ύπαρξής τους. Και όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά... Oλα;
Θήβα, μήνας Θαργηλιών 500 π.Χ. Η Φρύνη η Αθηναία έσφιγγε στα χέρια της τη χρυσή περόνη, ικανοποιημένη από τις επιδόσεις της ομάδας των γυναικών στα εφετινά Οιδιπόδεια. Ω, ναι! Οι εταίρες είχαν αποδείξει ότι τόσες και τόσες νύχτες στα συμπόσια, ανάμεσα σε σώματα πλαδαρά και ασπρουλιάρικα, είχαν πιάσει τόπο. Από τότε που οι γυναίκες, με την επιμονή της Καλλιπάτειρας, έγιναν δεκτές στους αγώνες, πρώτη φορά κέρδιζαν με τέτοια διαφορά πόντων τους άνδρες. Hταν βέβαια η συμμετοχή μεγάλη. Οι πιο ονομαστές εταίρες ήταν εκεί: Η Χομπίτιον η Φεραία, η Νταφφίδιον η Θερμία, η Αζίρα η Χαλκιδέα, η Κοκκίνη η Δωδωναία, η Πίκλοξος η Θερμία, παρέα με την άλλη ονομαστή εταίρα της Θέρμης, την Ασειπομένη... Ως και η Σαλάτα η Κυδωνιάτισσα ήταν εκεί, μαζί με τη συμπατριώτισσά της την Απρίλια τη Ριθυμνία. Και όλες ενθουσιάστηκαν όταν είδαν ότι η Βερολίνη η Κυπρίς μπόρεσε τελικά να έρθει από τόσο μακριά... Μα άξιζε τον κόπο!
Στάθηκαν μπροστά στην Παχούμια Σφίγγα αγέρωχες και ψύχραιμες, σίγουρες για τις γνώσεις τους. Αντιμετώπισαν με επιτυχία τις προκλήσεις των ανδρών, τις αποτυχημένες τους προσπάθειες να τους αποσπάσουν την προσοχή με πσουπσουδιάσματα, απαντούσαν στα αινίγματα της Παχούμιας Σφίγγας με παροιμιώδη επιτυχία. Ω! Και όταν ανέβηκαν στο βάθρο του νικητή, όταν τους απένειμε η ελλανοδίκης Μόρα η Αθηναία τη Χρυσή Περόνη, η υπερηφάνεια φούσκωσε τα στήθη τους. Eβλεπαν απέναντί τους τα ιδρωμένα πρόσωπα του Τάζζιου του Κεκροπίδη, του Φλιπάριου του Ακαμαντίδη, του Γκαγκάριου του Αλιμούντιου, του Κάρδιου του Λεοντίδη, αθλητών ονομαστών, να τους κοιτάζουν απογοητευμένοι και σχεδόν τους λυπήθηκαν. Η νίκη τους ήταν περιφανής, μα τον Οιδίποδα!
Ο Οιδίποδας! Χωρίς αυτόν ίσως τίποτε από όλα αυτά δεν θα 'χε γίνει. Ο πλέον μιαρός πολίτης της Θήβας (εν αγνοία του) ήταν ταυτόχρονα και ο σωτήρας της πόλης, αφού την έσωσε από τη Σφίγγα λύνοντας τα αινίγματά της. Προς τιμήν του λοιπόν στη Θήβα κατά τη διάρκεια των Θαργηλίων, γιορτές που σκοπό είχαν την απομάκρυνση του κακού από την πόλη, ετελούντο αγώνες γνώσεων, το αντίστοιχο των Ολυμπιακών Αγώνων, τα Oιδιπόδεια. Eπαθλο, η Χρυσή Περόνη. Με αυτήν ο Οιδίποδας έβγαλε τα μάτια του, με αυτήν που κάθε βράδυ ξεκουμπώνοντάς την από τα πέπλα της Ιοκάστης «έβγαζε τα μάτια του» με την ίδια του τη μητέρα.
Η Φρύνη χάιδεψε στοργικά τη Χρυσή Περόνη. Χαμογέλασε... Σκεφτόταν τη νύχτα που περίμενε αυτήν και τις άλλες γυναίκες, την κραιπάλη που θα ακολουθούσε, τους αγώνες που θα γίνονταν όχι στο φως της ημέρας πια αλλά κάτω από τους ίσκιους της νύχτας, όταν νικητές και νικημένοι θα «έβγαζαν τα μάτια τους» προς τιμήν του Οιδίποδα...
Θήβα, χειμώνας 2003. Ο ασπρομάλλης αρχαιολόγος δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του. Καθισμένος επί ώρες εκεί, στα ερείπια της Καδμείας, της ακρόπολης των Θηβών, σφίγγοντας στο χέρι του τη χρυσή περόνη που η σκαπάνη του έφερε στο φως την προηγούμενη νύχτα, προσπαθούσε να μετρήσει τον αντίκτυπο της ανακάλυψής του. Ετρεμε την ώρα και τη στιγμή που θα ανακοίνωνε στον Τύπο το τρομερό μυστικό! Χρόνια τώρα έσκαβε τη Θήβα! Χρόνια προσπαθούσε να αποδείξει τη θεωρία του! Χρόνια συγκρουόταν με τους συναδέλφους του για το ύφος και το τυπικό των αγώνων στην αρχαία Ελλάδα. Και η στιγμή είχε φθάσει! Μόνο που οι συγκυρίες δεν βόλευαν. Πώς θα τολμούσε να μιλήσει για χρυσές περόνες και όργια βακχικά ανατρέποντας τον μύθο για αγριελιές και αγριοσέλινα, και όλα αυτά τα ιδανικά που συγκινούσαν ως τώρα και έκαναν την Ελλάδα ονομαστή σ' όλον τον κόσμο; Από ποιον να ζητούσε βοήθεια; Και ξαφνικά θυμήθηκε... Ηξερε ποιοι θα ήταν οι πρώτοι αποδέκτες της ανακάλυψής του, αυτοί που θα τον υποστήριζαν, που γνώριζαν από αγώνες γνώσεων και βγαλσίματος ματιών, που θα αποδείκνυαν ότι τα Οιδιπόδεια είχαν την ιστορική τους συνέχεια στο σήμερα!
Κατενθουσιασμένος πήρε τον δρόμο, σχεδόν τρέχοντας, για το ξενοδοχείο του. Μπήκε ασθμαίνοντας στο δωμάτιό του, κάθησε μπροστά στον υπολογιστή του, συνδέθηκε και έγραψε τη διεύθυνση www.trivial.gr...
|