Είμαι ανήρ, ετών 38, έχω φάει δηλαδή παραπάνω από τα μισά χρόνια που δικαιούμαι σε αυτόν τον μάταιο κόσμο και ακόμα δεν έχω βγάλει άκρη για το νόημα της ύπαρξης. Είχα αναλάβει αυτό το project απο μικρός, όπως καταλαβαίνετε (κανένας δεν είναι τέλειος).
Ζω στην Αθήνα (Αγ. Παρασκευή) και συχνάζω στα Βριλήσια. Εχω φάει τα καλύτερά μου χρόνια στη Γεωπονική και εξασκώ το επάγγελμα της αρχιτεκτονικής τοπίου ή επί το λαϊκότερον κατασκευάζω κήπους για την υλική μου επιβίωση.
Η πνευματική μου επιβίωση είναι μια πολύ θολή υπόθεση. Για να σας διευκολύνω είμαι πνευματικό ζόμπι, σαν ένα ον που περιστρέφεται μεταξύ Σοπενάουερ και Νίτσε.
Νυμφεύθηκα στα γεράματα (πριν από δύο χρόνια) και πριν από έξι μήνες γεννήθηκε ένα ωραίο αγοράκι που θα με τυρρανάει στα δύσκολα χρόνια της σύνταξης με ερωτήσεις του τύπου: «Μπαμπάαα, με πόση ταχύτητα τρέχει το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη;».
Διαβάζω αρκετά και το αγαπημένο μου βιβλίο είναι Η Λολίτα του Ναμπόκοφ καθώς και όλα του P. Dick. Ακούω κυρίως jazz και rock, μπορεί να αγοράζω αρκετά cd αλλά δεν αποχωρίζομαι με τίποτε τα βυνίλιά μου. Πίνω πολλούς καφέδες και καπνίζω τόσο ώστε να κινδυνεύει ο γάμος μου ανά πάσα στιγμή. Μου αρέσει να μαγειρεύω, κυρίως για φίλους που τους αρέσει το καλό κρασί. Σπεσιαλιτέ: χοιρινό κρασάτο. Τσακώνομαι συνεχώς στην κουζίνα με τη γυναίκα μου, διότι δεν της αρέσουν οι πειραματισμοί και το ελεύθερο μαγειρικό πνεύμα μου. Είμαι καινούργιος στην παρέα σας, ουσιαστικά ξεκίνησα στις 20.3.2004.Μειονέκτημά μου είναι η γρηγοράδα μου και πλεονέκτημα ο αφνιδιασμός...
Το valis προέρχεται από ένα μυθιστόρημα του P. Dick και έχει σχέση με μια μεταφυσική εμπειρία που είχε ο ίδιος.

Η συνέχεια επί της οθόνης...