O LeHorla πέθανε... (Eδώ και καιρό.) Ζήτω ο Orla_Branca!!!
Μη σας ξεγελάει καθόλου η όποια ομοιότητα σε επίπεδο φωνητικό. Η απόλυτη καμία σχέση...
Αυτή τη φορά πηγή έμπνευσης ήταν η πορτογαλική λογοτεχνία [της οποίας (ως γνωστόν;) έχω βαθύτατη γνώση...) και συγκεκριμένα ο παμμέγιστος ποιητής Fernando Pessoa.
Orla Branca, για τους περίεργους, είναι εκείνος ο απαλός, κατάλευκος αφρός, που ισορροπεί με τρόπο αξιοθαύμαστο και γαλήνιο, σχεδόν μαγικό, πάνω στα κύματα της θάλασσας καθώς αυτά πλησιάζουν γλυκά γλυκά την ακρογιαλιά.
Εξ ου και τα καραβάκια... (Να σημειωθεί ότι η φωτογραφία έχει ληφθεί στο Πόρτο. Κοίτα σύμπτωση!)
Oπως, λοιπόν, έχουμε ξαναγράψει και κατά το παρελθόν, ο Orla_Branca, όταν δεν ταξιδεύει ανά την Ευρώπη, όταν δεν παίζει μπουρλότ σε κάποιο τσιγαροκαπνισμένο δωμάτιο, πλάι σε σωρούς αποτσίγαρα, πιτσόκουτα και κενά μπουκάλια Coca-Cola, όταν δεν διαβάζει ξαπλωμένος κάποιον σαλεμμένο γάλλο (και εσχάτως πορτογάλο) λογοτέχνη, τότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες να τον συναντήσει κανείς σε κάποιο από τα δύο δωματια του GrNet. (Φυσικά μιλάμε πάντα για φυσιολογικές ώρες: 1-3 το ξημέρωμα.)
Oνειρα τριβιαλικής ζωής:
1. Να κερδίσει κάποια μέρα μια από τις επίσημες διοργανώσεις του trivial.gr.
2. Να ανεβάσει ένα δικό του playlist ως Trivial's Soundtrack.
Για ένα όνειρο δεν ζούμε όλοι; Ε! Εγώ έχω δύο.