<Nelly>
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2002, ώρα 5 π.μ. Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια... Σου γράφω πάλι από ανάγκη, η ώρα πέντε το πρωί... (άσχετο) ...Όσοι βρισκόσασταν στο τρίβιαλ χθες το βράδυ, θα ακούσατε το «Νέλλυυυυυ» που φώναξε η πρόεδρος του Δ.Σ. Τριβιαλιστών Ελλάδος, η κυρία Λεμονιά για τους ελληνόφωνους, lemontree για τους αγγλόφωνους τριβιαλιστές. Τρόμαξα. Με αιφνιδίασε. Αισθάνθηκα όπως ακριβώς θα πρέπει να αισθάνθηκε κaι η κατσαρίδα που αιφνιδίασε ο Κωστάκης. Αφού σκέφτομαι πια ν' αλλάξω το Νέλλυ και να το κάνω Τερέζα, έτσι για συμπαράσταση στην κατσαρίδα. Θα το σκεφτώ.
«Ακόμη περιμένουμε να στείλεις κάτι για το Alter Ego. Τι θα γίνει επιτέλους; Όχι 3 γραμμές, έτσι; Aντε μπράβο! Και σύντομα! Εντός του 2002».
Ε, ναι! Εντός του 2002. Γριά γυναίκα είμαι, ο χρόνος με πιέζει. Μπορεί το 2003 να στήνω τρίβιαλ στην Κόλαση (γιατί εκεί θα πάω να τους ξεσηκώσω, να τους μάθω πώς διασκεδάζει ο κόσμος).
Λοιπόν, Νέλλυ στο τρίβιαλ, Τζένη στη ζωή, κωμικό στοιχείο για τον αδελφό μου, τρελάρα για τα ξαδέλφια και τους κολλητούς μου, γιαγιά για τον EoN, προϊσταμένη για την Tinkie, beba για τον droopy (κάποιος πρέπει να του μιλήσει για έναν καλό οφθαλμίατρο και ένα καλό κατάστημα οπτικών)... Ποια είμαι; Η γυναίκα με τα 1.000 πρόσωπα; Ο θηλυκός Φαντομάς; Η χοντρή του Θησαυρού; Η γυναίκα-αράχνη και το φιλί της; Ό,τι θέλω είμαι και ό,τι θέλω λέω. Τώρα, πώς καταφέρνω κατά καιρούς και είμαι πρώτη στη βαθμολογία, αυτό μόνο δύο άτομα το ξέρουν: ο Θεός κι ο πεπόνης (παρακαλώ μη γίνει λάθος και αναφερθεί ως Πεπονής), ο οποίος πεπόνης με παρακολουθεί να παίζω τις μικρές πρωινές ώρες, όταν όλοι οι άλλοι παίρνουν δυνάμεις για το βράδυ, για να μπορέσω να διατηρήσω την απόσταση ασφαλείας που έχω κερδίσει με τον ιδρώτα μου και με το ένα μου δαχτυλάκι, που αν είχε στόμα να μιλήσει...
Μεγάλο κόλλημα το τρίβιαλ. Τότε που ήμουν άνετη και άνεργη δεν υπήρχε. Τώρα που υπάρχει, συνεχίζω να είμαι άνετη, αλλά πολύ σύντομα θα μείνω άνεργη έτσι όπως πάω, οπότε πια θα ζητήσω θέση θυρωρού και στέγη εντός του ρουμ. Σαν μεγαλύτερη που είμαι, μπορείτε βεβαίως να με κάνετε και επίτιμη πρόεδρο, να έχω κι εγώ μια στέγη πάνω από το κεφαλάκι μου. Σας ορκίζομαι στους πόντους μου, από τη Μαρίκα χίλιες φορές καλύτερη είμαι και ξέρω να φτιάχνω και ντολμαδάκια.
Ας σοβαρευτούμε. Περνάμε καλά και γίνεται μεγάλη προσπάθεια από τα παιδιά για να περνάμε ακόμη καλύτερα. Είναι το καλύτερο ρουμ σ' όλο το in.gr. Πώς να το κάνουμε!!! Και το μυαλό μας δεν πήζει, και γελάμε, και μαλώνουμε και σεξ έχουμε (αχ, chatta εραστή μου αξέχαστε) και τσίρκο έχουμε, πεταλούδες, σκυλιά, πουλιά, μαϊμούδες και θαυμαστές έχουμε (αχ, ANTRAS43, λίγο μεγάλος μου πέφτεις, αλλά έτσι όπως τα λέει το Scoop σου, μπορεί και να το ερωτευθώ).
Α, προτού κλείσω, μην ξεχάσω (να πάρω και το υπογλώσσιο), πολλοί ρωτάνε: «Είσαι η Νέλλυ η φωτογράφος;». «Όχι» λέω. «Είσαι για μια hot κουβεντούλα τότε;». Λοιπόν, η Νέλλυ είναι η συχωρεμένη η γυναίκα του δικηγόρου του πατέρα μου. Για να μην ξαναγίνει ερώτηση ούτε πρόταση για τη σχετική κουβεντούλα. Ουρτ, που λέει και ο δικός μας ο hot, ο καυτός μας ο FlamingLips. (Αυτόν θα τον χρειαστώ στην Κόλαση, μαζί και το bot που έχει για ομαδικό τρίβιαλ, πρέπει να κάνουμε καλή εντύπωση, μη μας πάρουν τον αέρα.)
Σας αγαπάω όλους, παιδιά, είστε όλοι μια πραγματικά καλή παρέα, να είστε καλά, Κατερίνα, πεπόνη, helion, εσείς καλύτερα απ' όλους, γιατί σε σας οφείλουμε οι υπόλοιποι τη διασκέδασή μας. Αν το βγάζαμε αυτό το ρουμ έξω, θα τα οικονομούσαμε. Ένα καφέ-τρίβιαλ, ένα ποτό-τρίβιαλ, ένα φαγητό-τρίβιαλ. Σκεφτείτε το και αναλαμβάνω εγώ την κουζίνα. Αυτά. Αν δεν σας αρέσει, εδώ είμαστε, θα πατήσει πάλι καμιά φωνή η κυρά Λεμονιά να με συνεφέρει.

ΥΓ.: Φωτογραφία είχα βάλει, παρακαλώ να παραμείνει, διότι έχουμε και τα τυχερά μας. Εξαιρετική φωτογραφία, απέδωσε... Γιατί, καλέ άντρες, τόσο χάλι πια είμαι; Δεν νομίζω, μάλλον χάσατε το γούστο σας...
επιστροφή