«a»: 53,
τυγχάνω, δηλαδή, ο πρεσβύτερος από τους συμπαίκτες με τους οποίους έτυχε ν' ανταλλάξουμε κουβεντούλες στο δώμα του ελληνικού τρίβιαλ. Βασανιστική η πρεσβυωπία: θέλω γυαλιά για την οθόνη, μα όχι για το πληκτρολόγιο, με αποτέλεσμα να μην τα φορώ και να τραβιέμαι πίσω σε κάθε ερώτηση, παίρνοντας ύστερα άλλη απόσταση από το πληκτρολόγιο (καθώς πρέπει να το κοιτάξω, αφού χτυπάω μόνο με τον δείκτη του δεξιού χεριού -κι από «τυφλό» σύστημα, βέβαια, ... ιδέαν). 'Έτσι, μέσα απ' αυτό το μπρος-πίσω, εκτός από «άσκηση για να μη γεράσει το μυαλό», το τρίβιαλ καταλήγει να είναι και ένα είδος... καθιστικής γυμναστικής για το σώμα! (Βρήκα και νέο άλλοθι για να μην αθλούμαι!)

«s»: male,
με τις γνωστές στους ψυχολόγους ακραίες εκφάνσεις και επιδόσεις του φύλου αυτού στη δεκαετία πριν την... απόσυρση! Λολ!

«l» : στο «LA»,
όπως χαριτωμένα -και κάπως ειρωνικά- αποκαλούν το Λεκανοπέδιο Αττικής κάποιοι φίλοι που έχουν την τύχη να είναι θεσσαλονικείς!

Στο τρίβιαλ μπήκα όταν είδα τον τίτλο του με ελληνικούς χαρακτήρες στη λίστα των rooms.
Καιρό το περίμενα, γιατί τα Αγγλικά μου δεν είναι αρκετά, ώστε να το χαρώ στην αγγλική εκδοχή του, αλλά και γιατί δεν υπήρχε σε ελληνικό site η εκδοχή στις άλλες δυο «οικογενειακές» γλώσσες μου. Θα μου πείτε «γιατί δεν πήγαινες σε ξένα sites;» Μα επειδή τη βρίσκω μόνο με ελληνικές παρέες! :-)))

Ούτε γεννήθηκα, ούτε μεγάλωσα, ούτε σπούδασα στην Ελλάδα... Μόνο η καταγωγή μου είναι μισή ελληνική. Την Ελλάδα τη διάλεξα για πατρίδα μου λίγο πριν τα 30, κι από τότε, ότι πιο επώδυνο μπορεί να μου τύχει είναι... ένα ταξίδι στο εξωτερικό! Είναι φορές που η ξενομανία κάποιων φίλων με κάνει από αντίδραση να φαίνομαι... μέχρι και σοβινιστής και να τονίζω ότι ευγνωμονώ τη μοίρα μου που ζω σ' αυτό το... «LA»... την (άθλια;) πρωτεύουσα του πιο ευλογημένου τόπου.

Ως αθλούμενος παίκτης με υψηλούς στόχους στη βαθμολογία δε σκόπευα να μείνω πολύ.
Είναι περισσότερο ένα στοίχημα με τον εαυτό μου το ότι έπαιξα για το σκορ, κάτι που με έφερε τον Απρίλιο του 2002 στην πρώτη θέση του μήνα. (Όταν φτάνεις στη «μέση ηλικία», βάζεις πολλά στοιχήματα με τον εαυτό σου για να του δείξεις ότι είσαι μάχιμος, κι ακόμα καλύτερα, νικητής. Λολ!).

Τώρα που αποσύρθηκα από το top ten, εκείνο που επιθυμώ περισσότερο είναι να συμβάλω στη βελτίωση του ελληνικού τρίβιαλ, όσο μου το επιτρέπουν ο χρόνος μου, οι όποιες γνώσεις μου και, βεβαίως, η διάθεση του room.

ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΝΕΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ:

Πιστεύω ότι αν κάπου υπάρχει κίνδυνος κορεσμού των παικτών, αυτός εντοπίζεται κυρίως στον κορεσμό των ίδιων των ερωτήσεων. Το τρίβιαλ είναι ένα παιχνίδι γνώσεων και ταχύτητας, όχι σχηματικής, κενής απομνημόνευσης. Νομίζω ότι όποιος είναι σε θέση να εμπλουτίζει κάθε τόσο το τρίβιαλ με νέες ερωτήσεις, θα πρέπει να το κάνει, για να είναι το δώμα πάντα ακμαίο και δημιουργικό. Εξάλλου, όσο περισσότεροι παίκτες στέλνουν νέο υλικό, τόσο διευρύνεται θεματικά και η γκάμα των ερωτήσεων.
Έκανα το πείραμα στέλνοντας πολλές ερωτήσεις στο site, από τις οποίες συναντούσα ορισμένες παίζοντας.

Ευκαιρία να πω δυο λόγια σε κάποιους συμπαίκτες -ευτυχώς ελάχιστους- που, με χιούμορ όχι πάντα σαφές, υπαινίσσονταν ότι η απάντησή μου σε... οποιαδήποτε δύσκολη ερώτηση προέκυπτε από την ιδιότητά μου ως... «συγγραφέως» της! Αλίμονο αν ισχύει μεταξύ μας τέτοια αντιμετώπιση σ' ένα room που μας καλεί το ίδιο να στείλουμε ερωτήσεις. Προσωπικά, λίγες φορές είχα δώσει απάντηση σε «δύσκολη» ερώτησή «μου», όταν ήταν ακόμα φρέσκια, πριν περάσει, δηλαδή, στη φάση της κοινοκτημοσύνης, κι αυτό μόνο όταν διαφαινόταν ότι ο χρόνος θα έληγε και θα έμενε αναπάντητη από τους συμπαίκτες. Σε περίπτωση δε «εύκολης» ερώτησής «μου» συνέχεια «έχανα».

Μα και να κέρδιζε ένας «συγγραφέας» την ερώτησή «του», πιστεύω ότι τελικά είναι μάλλον χαμένος παρά κερδισμένος σε πόντους. Ας μην ξεχνάμε ότι η περιοδικότητα των «δικών» του ερωτήσεων είναι πολύ αραιή, όταν αυτές προστίθενται στη δεξαμενή με τις παλιές, αλλά και τις νέες ερωτήσεις που έρχονται κι από αλλού. Από την άλλη μεριά, αν συνυπολογιστούν οι ώρες παιχνιδιού -άρα και οι πόντοι- που έχει χάσει, για να ψάξει ερωτήσεις, να τις διατυπώσει, να τσεκάρει την εγκυρότητά τους σε εγκυκλοπαίδειες, cd rom και internet, να τις γράψει, να τις χωρίσει σε ενότητες, να τις στείλει... θα νιώσει ότι οι νέες ερωτήσεις του στέρησαν πολλούς πόντους από... παλιές απαντήσεις! Λολ!

Μπορεί κανείς, για ώρες ή και για μέρες που θα ετοιμάζει ερωτήσεις, να βρεθεί «στο έδαφος» από πόντους, μη συναγωνιζόμενος για πολλοστή φορά στο «πού κάνει τη φωλιά του το ορτύκι;», μα θα έχει τη χαρά να δει όλους μαζί να ξεκολλάνε από... το έδαφος, πετώντας με νέες ερωτήσεις, τις δικές του και των άλλων.

Καλούς πόντους!!! Καλές ερωτήσεις!!!