Παιδί της Αθήνας, της πόλης που ποτέ δεν κοιμάται, σπαταλώ τις περισσότερες νύχτες μου σε σκυλάδικα όντας επαγγελματίας διασκεδαστής ψυχών και συνειδήσεων... (όχι δεν είμαι μουσικός).
Τις ώρες που διαφεντεύει τον ουρανό κείνο το κιτρινοκόκκινο μηχάνημα που λέγεται ήλιος συνήθως βρίσκομαι χωμένος σε κάνα υπόγειο γιομάτο από καλώδια, μηχανήματα και ότι βάλει ο νους του ανθρώπου, (κείνου που δεν θα μπορέσει να κατάλάβει ποτέ την τεχνολογία και θα κοιτάζει πάντα με δέος την οθόνη ενός φορητού υπολογιστή...), εργαζόμενος εις τον αιώναν τον άπαντα... (Δεν χρειάζομαι πολύ ύπνο λόγω ιδιοσυγκρασίας)

Τι άλλο να πώ, με λεν Σπύρο, είμαι ετών 37, σύζυγος και πατέρας, φανατικός αντικαπνιστής, φωνακλάς, ψηλός, παχύς,(οι φίλοι με λεν Βούδα χαιδευτικά)και τρομερά γρήγορος με όλα τα μηχανοκίνητα μέσα... Δεν υποστηρίζω καμία ομάδα και αγαπημένο μου σπόρ είναι το τρίσποντο μπιλιάρδο.

Αυτά...