Στο νηπιαγωγείο, όταν με ρώτησαν τι θέλω να γίνω, απάντησα... αστροναύτης. Που να φανταστώ ότι το μέλλον μου δεν ήταν στον ουρανό αλλά στη θάλασσα. Τι άλλο να έκανα με τέτοιο επώνυμο που έχω...

Στα 11 μου ψάρεψα στην Αγιά Γαλήνη της πατρίδας Κρήτης ένα λαβράκι αλλά μου το πήραν ο ντόπιοι ψαράδες και έκλαιγα για δύο μέρες. Τέλος πάντων, καλές παλιές εποχές, μη σας ζαλίζω άλλο...

Γενικώς με τα γραπτά (αν και στη δουλειά μου όλη μέρα γράφω, "αλήτης, ρουφιάνος, κ.λ.π. κ.λ.π.) δεν τα πήγαινα ποτέ καλά αλλά μετά από πρωτροπή του συγκάτοικου (στην τρέλα του τρίβιαλ και στη δουλειά) Yanni37 αποφάσισα να πω κι εγω 2-3 λογάκια.

Ετών 33. Ωριμη ηλικία, δεν λέω, αλλά αισθάνομαι... το πολύ 6. Το ρητό που με ακολουθεί (και το ακολουθώ) πάντα είναι "ζήσε το σήμερα". Μόνιμες απαντήσεις μου σε δύσκολες ερωτήσεις είναι "δεν ξέρω" και κυρίως "θα δούμε". Ειδικά η τελευταία φράση μου αρέσει πολύ. Χόμπυ; Εκτός από το ιντερνετ και οτιδήποτε funky συναντώ εκεί μέσα, η μουσική και τα ταξίδια. Πολλά ταξίδια! Γυριστρούλα με λίγα λόγια. Αθλητικός τύπος (τα δύο τελευταία χρόνια, όταν και αποφάσισα να γίνω... άνθρωπος χάνοντας 30 περιττά κιλά), χαβαλές, γκρινιάρης (αν δεν έχω πιει καφέ το πρωί), γενικώς "οπως πανε και οπως έρθουν". Τώρα τι μου βρήκε η Ρένα μου και με παντρεύτηκε (ατυχήσατε όσες ελπίζατε...), δεν ξέρω. Ρωτήστε την ίδια.
Αυτά για την ώρα. Εδω γύρω θα είμαι να ψαρεύω "τρυπάκια" σαν κι αυτό εδω, να.

"Ή ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερη. Ζήστε την"