Απολαμβάνει το παιχνίδι όμως, μαθαίνει συνεχώς (όσο του επιτρέπει το γέρικο κεφάλι του) και αρέσκεται στο να κάνει φασαρία... και χαρές...

Φεύγει πάντα με την αίσθηση ότι πέρασε την ώρα του ευχάριστα και όχι εντρελώς ανούσια...

Κατά τα άλλα καταπιάνεται με ό,τι χειροποίητο, με κάτι υφάδια που έχει σπείρει μέσα στο δίκτυο, με λέξεις, με μουσικές κι ό,τι άλλο βρεθεί μπροστά του...

Αγαπάει τον μούργο και το σκυλί του κι όλον τον κόσμο, και θεωρεί εν δυνάμει φίλους όλους τους ανθρώπους που τους ταιριάζει ο ζουρλομανδύας...

Τέλος, κρατάει πάντα συντροφιά στο τσεπάκι ένα χαμόγελο για ώρες ανάγκης... κι η ζωή γίνεται λίγο πιο ανάλαφρη, σαν στιχάκι παιδικού τραγουδιού...

Αυτάαααααα

:):):):):):):)