<Daffy_Duck>

Να λοιπόν που αποφάσισα να γράψω κάτι για μένα, σπάζοντας τον όρκο που είχα δώσει στον εαυτό και στους θεράποντες ιατρούς μου να μην ασχοληθώ ξανά με αυτό το παιχνίδι του Σατανά, με το όνομα "τρίβιαλ". Ακόμη ενθυμούμαι με μια αίσθηση ρίγους τη μέρα που ένας υποτιθέμενος φίλος μου μού μίλησε για ένα παιχνίδι στο net ίδιο με αυτό που παίζαμε αραιά και πού όταν βγαίναμε για κάναν καφέ, και με παρότρυνε να το δοκιμάσω. Από τότε ξεκίνησε η δοκιμασία μου στον σκληρό κόσμο του τρίβιαλ, με ανυπολόγιστες συνέπειες στη σωματική και ψυχική μου υγεία. Ακόμη θυμάμαι τις αθώες εποχές που έμενα ξύπνιος ως τις 4 π.μ., περνώντας εποικοδομητικά τον χρόνο μου βλέποντας τσόντες στην καλωδιακή, αντί να ξύνω το κεφάλι μπροστά στην οθόνη του pc μου, αναρωτούμενος ποιος στο καλό είναι αυτός ο σουρεαλιστής ζωγράφος με τα 6 γράμματα. Ακόμη θυμάμαι, με δυσκολία είναι η αλήθεια, τις εποχές που ενιωθα μια αλληλέγγυη για τον συνάνθρωπο σε σχέση με το σήμερα όπου κάθε δίποδο ον αποτελεί εν δυνάμει ανταγωνιστή στην καθαρτική προσπάθειά μου να κάνω high-score στο παιχνίδι. Και, αν είναι δυνατον, πιάνω τον εαυτό μου να μετανιώνει για την αντιπαραγωγική περίοδο λούφας και αλητείας (με την καλή έννοια) στην οποία αφέθηκα κατά τηνδιάρκεια της ακαδημαϊκής μου καριέρας(sic), αντί να προετοιμάζομαι υπό το βάρος τόνων βιβλίων για τη μετέπειτα μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής, τουτέστιν το τρίβιαλ.

Για όλα αυτά λοιπόν καταγγέλλω εσάς εμπνευστές αυτού του αλλοτριωτικου παιχνιδιού για τον βιασμό της αθώας ψυχής μου και τη συνειδητή προσπάθεια εκμαυλισμού συνειδήσεων εκατοντάδων άτυχων συνάνθρωπων μας. Ντροπή σας. Και επειδή τέτοιες καταγγελίες δεν δύναται να μένουν ανυπόγραφες, αυτοσυστήνομαι:

Αντιδρώ στο όνομα Θεοδόσης. Είμαι 26 χρόνων, γέννημα-θρέμμα της υπέροχης πόλης-κράτους που ακούει στο όνομα Αθήνα. Πτυχιούχος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Ιδρύματος Συγγρού, aka Πάντειο Πανεπιστήμιο. Αγαπημένες μου ασχολιες (εκτός του παιχνιδιού εννοείται) οι άσκοπες βόλτες με τη μηχανή μου στην Αθηνά και πέριξ, τα βιβλία (με κορυφαία το "On the road" και τα άπαντα του μέγα Μπουκόφσκι), οι ταινίες (all time favorite "Ο κύκλος των χαμένων ποιητών"), η ακρόαση πολλής μουσικής (από Doors ως Αbba, αλλά μέχρι εκεί) και το τάισμα της πάπιας στον Εθνικό Κήπο (όσες απέμειναν).

Ανομολόγητες επιθυμίες;
- Η εμφύτευση τρίτου χεριού για καλύτερη απόδοση στο τριβιαλ.
- Η απάντηση 150 σερί ερωτήσεων στο τριβιαλ αφήνοντας τους άλλους ψυχικά τσακισμένους να σκέφτονται "πώς το έκανε;"...
- Μια ολονύχτια παρτίδα τριβιαλ (το επιτραπέζιο ε...) με την Claire Forlani.
- Tην εισαγωγή των Lοοney Toones ως υποχρεωτικού μαθήματος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της χώρας.

Και διά το γνήσιο της υπογραφής,

U R DEEESSSPPPICABLE (σετ με τα σάλια).

επιστροφή